Pomysł

Krótka historia zapoczątkowania tych rekolekcji.

Niemal w każdym miejscu w naszej Ojczyźnie znajduje się środowisko chrześcijan – katolików, u których Duch Święty budzi głębsze pragnienie życia duchowego i którzy czują się odpowiedzialni za przyszłość nie tylko swojej własnej rodziny, ale i przyszłość całego społeczeństwa.

Z jednego z takich środowisk wyrosła Marysia. Jej rodzina, od pokoleń zakorzeniona w wartościach chrześcijańskich i polskich, stała się oparciem dla – jak to można nazwać – „pomysłu” Pana Boga. Tym „pomysłem” było zapoczątkowanie rekolekcji dla dziewcząt i kobiet na Wielkopolsce w duchu Matki Marceliny Darowskiej.

Marysia pewnego dnia spotyka się poprzez stronę internetową sióstr niepokalanek z bł. Marceliną Darowską. W jej sercu rodzi się radość, bo oto od tylu już lat szukała drogi duchowości, a którą teraz odnajduje w życiu Matki Marceliny i Zgromadzenia, które ona założyła. W tym momencie Marysia jest od dziesięciu lat mężatką i matką czwórki dzieci. Otrzymuje pozwolenie od męża na kilkudniowy wyjazd do sióstr, by w klasztornej ciszy odbyć indywidualne rekolekcje pod kierownictwem jednej z sióstr. Przejęta łaskami, jakich Bóg udzielił jej podczas pobytu w klasztorze sióstr, zapragnęła przyprowadzić do tego „życiodajnego źródła” jak najwięcej kobiet. Odkryła w niepokalańskiej duchowości wszystkie wartości, które były pielęgnowane w jej rodzinie, a które są takie „rodzime – polskie”. Jak się dowiedziała: Bóg wzbudził Zgromadzenie Niepokalanego Poczęcia N.M.P. na podźwignięcie z upadku moralnego polskiego narodu, poprzez wychowanie kobiety, bo jaka kobieta, taka rodzina, jaka rodzina, takie społeczeństwo.

W kilka miesięcy później, po wytrwałej modlitwie, Bóg pozwala realizować pragnienie Marysi – odbywają się pierwsze rekolekcje zorganizowane przez nią i pod kierunkiem sióstr, najpierw dla dziewcząt, a potem dla kobiet.

Należy do Bożej tajemnicy fakt, że równo po 100 latach od śmierci bł. Matki Marceliny, realizuje się jej pragnienie, aby Zgromadzenie objęło pracą apostolską tereny znajdujące się pod zaborem pruskim. Dotąd bowiem miało swoje klasztory, ze swoimi ośrodkami i wychowankami na terenach zaboru austriackiego i rosyjskiego.

Święci to ludzie, którzy budzili i wciąż budzą nadzieję i taka jest bł. Matka Marcelina, wraz ze swoim dziełem, które po sobie zostawiła. Sytuacja moralna (i nie tylko moralna) Polski podobna jest do tej, w której ona żyła i może jak nigdy dotąd jej nauczanie jest z takim entuzjazmem przyjmowane, szczególnie wśród polskich kobiet.